Ανοδικές πιέσεις στις τιµές των ενοικίων αγροτικής γης, επιβάρυνση στα κόστη παραγωγής και εντάσεις στην παραδοσιακή σχέση µεταξύ ιδιοκτητών και καλλιεργητών, φέρνουν οι αλλαγές στη φορολογία της ακίνητης περιουσίας και ο νέος τρόπος φορολόγησης των εισοδηµάτων από ενοίκια.
Το θέµα δεν είναι απλό, καθώς, στις µεγάλες αγροτικές περιοχές και κατά κύριο λόγο στις αρόσιµες καλλιέργειες, το ενοίκιο συνιστά πάντα το υπ’ αριθµόν ένα κόστος για τον παραγωγό, ενώ η καλή συναλλακτική σχέση ανάµεσα στον καλλιεργητή και τον ιδιοκτήτη της γης, αποτελεί παράγοντα σταθερότητας και µακροπρόθεσµου σχεδιασµού για την αγροτική εκµετάλλευση. Αντίθετα, σοβαρές αναταράξεις στο φορολογικό καθεστώς της εγγείου ιδιοκτησίας αποσταθεροποιούν αυτή τη σχέση, δυσκολεύουν το µακροπρόθεσµο σχεδιασµό στις αγροτικές εκµεταλλεύσεις, υπονοµεύουν τη συµµετοχή σε αναπτυξιακά προγράµµατα (Βιολογικά, Σχέδια Βελτίωσης κ.α.), δηµιουργούν προβλήµατα ακόµα και στην ενεργοποίηση των δικαιωµάτων για άµεσες ενισχύσεις και φέρνουν σε πολύ δύσκολη θέση, κυρίως την πλευρά των παραγωγών.
Εκπρόσωποι του αγροτικού κλάδου, όπως εν προκειµένω η Πανελλήνια Ένωση Νέων Αγροτών, κάνουν λόγο ακόµα και για εγκατάλειψη αγροτικών γαιών, κάτι που είναι δύσκολο να τεκµηριωθεί σ’ αυτήν τη φάση, ωστόσο, ο συνδυασµός όλων των παραπάνω συνιστά µια ακόµα απειλή για την οµαλή εξέλιξη της αγροτικής παραγωγής και µεγαλώνει την αβεβαιότητα των αγροτών, σε µια περίοδο που το οικονοµικό αποτέλεσµα σε πολλές εκµεταλλεύσεις παραµένει οριακό.

Υπάρχουν βέβαια και παρατηρητές που εκτιµούν ότι η συνεχής φορολογική πίεση στους κατόχους αγροτικής γης, δηλαδή στους εισοδηµατίες που ζουν από τα νοίκια χωρίς να συµµετέχουν ενεργά στην παραγωγική διαδικασία, είναι µια παράµετρος που µακροπρόθεσµα επιδρά εξυγιαντικά στην όλη δοµή του αγροτικού χώρου στη χώρα µας. Με τον καιρό, λένε, αρκετοί είναι ιδιοκτήτες που θα υποχρεωθούν να µεταβιβάσουν τους τίτλους τους, µέχρι τότε όµως, το πρόβληµα µεταφέρεται στην πλευρά των καλλιεργητών και στην ανάπτυξη της παραγωγικής τους δραστηριότητας.
Κι αυτό σε µια εποχή που αυξάνεται δραµατικά η φορολογία και των ίδιων των αγροτικών εκµεταλλεύσεων, όταν αυτές πραγµατοποιούν έναν αξιόλογο τζίρο, καταγράφονται µεγάλες καταστροφές στην παραγωγή εξαιτίας της κλιµατικής αλλαγής (αυτό τον καιρό τα τηλέφωνα στον ΕΛΓΑ έχουν σπάσει), η εικόνα της διεθνούς αγοράς εµπορευµάτων µοιάζει συγκρατηµένη και τα περιθώρια χειρισµών στα θέµατα της ρευστότητας κινούνται… εξαντλητικά.

Από 15%-45% ο φόρος στα ενοίκια γης
Με συντελεστές που ξεκινούν από το 15% και φτάνουν το 45% φορολογούνται, αρχής γενοµένης από τις φετινές δηλώσεις τα εισοδήµατα από ενοίκια αγροτικής γης. Πιο συγκεκριµένα, η παράγραφος 7 του Άρθρου 112 του νόµου 4387/2016 προβλέπει αύξηση των φορολογικών συντελεστών, ως εξής:
● από 11% σε 15% για εισόδηµα από 1 – 12.000 ευρώ
● από 33% σε 35% για εισόδηµα από 12.001 – 35.000 ευρώ
● από 33% σε 45% για εισόδηµα από 35.001 και άνω
Οι αλλαγές κοµίζουν υψηλότερους φόρους σε ποσοστό έως και 36,3% σε σχέση µε το 2015. Σηµειωτέον ότι ανείσπρακτα από το δικαιούχο ενοίκια, δεν συνυπολογίζονται στο εισόδηµά του, εφόσον ως την προθεσµία δήλωσης φορολογίας έχει εκδοθεί εις βάρος του µισθωτή διαταγή πληρωµής ή απόδοσης χρήσης µίσθιου ή απόφαση αποβολής ή επιδίκασης µισθωµάτων ή έχει ασκηθεί εναντίον του µισθωτή αγωγή αποβολής ή επιδίκασης µισθωµάτων.

Πηγή: Agronews.gr