Αρκετά καλή χρονιά ήταν το 2018 για την ελαιοκράμβη στην Ελλάδα, σε αντίθεση με την Ευρώπη, όπου η ξηρασία το φθινόπωρο και οι πολλές βροχές το χειμώνα έθεσαν εκτός πολλούς παραγωγούς.
Από το ρεπορτάζ του ΑγροΤύπου προκύπτει ότι το 2018 στην Ελλάδα, πέραν ορισμένων προβλημάτων από την ξηρασία κατά τα φυτρώματα τον περασμένο Οκτώβριο-Νοέμβριο, ήταν αρκετά καλή χρονιά. Σε ορισμένες περιοχές, όπως η Μαγνησία καταγράφηκαν εντυπωσιακές αποδόσεις, αφού ο καιρός στάθηκε σύμμαχος των παραγωγών. Ωστόσο σε αρκετές άλλες περιοχές υπάρχει και ένας προβληματισμός των παραγωγών για το αν πρέπει να βάλουν ελαιοκράμβη το 2019.
Ο κ. Θανάσης Κούντριας, γεωπόνος και μέτοχος της Αγρομηχανικής Βόλου Α.Ε. μας είπε τα ακόλουθα: «ξεκινήσαμε ως εταιρεία σε συνεργασία με παραγωγούς και την Agroinvest που είναι ο τελικός παραλήπτης του προϊόντος την καλλιέργεια ελαιοκράμβης στο νομό Μαγνησίας το 2015. Τότε καλλιεργήθηκαν περί τα 3.000 στρέμματα στο νομό και επειδή η χρονιά πήγε καλά, την επόμενη, το 2016 καλλιεργήθηκαν γύρω στα 12.000 στρέμματα. Το 2017 τα στρέμματα έπεσαν στα 7.000-8.000 και οι αποδόσεις δεν ήταν πολύ καλές, αλλά το 2018, δηλαδή πέρσι, ήταν μια εκπληκτική χρονιά για τους παραγωγούς, από άποψη προσόδων και αποδόσεων. Ο καιρός ήταν ευνοϊκός και πέραν ορισμένων προβλημάτων στα φυτρώματα σε ξηρικά χωράφια, όσοι παραγωγοί ακολούθησαν τον ενδεδειγμένο τρόπο καλλιέργειας σε ποτιστικά χωράφια έπιασαν αποδόσεις έως και 550 κιλά στο στρέμμα. Για το 2019 μια πρώτη εικόνα στην πρόθεση καλλιέργειας δείχνει αύξηση κατά 40% σε σχέση με το 2018, οπότε καλλιεργήθηκαν συνολικά 8.500 στρέμματα. Πλέον βλέπουμε ότι λόγω απογοήτευσης των παραγωγών από τις τιμές στο σιτάρι και τις αναμενόμενες στο βαμβάκι, θα υπάρξει στροφή σε άλλες καλλιέργειες. Μια από αυτή είναι και η ελαιοκράμβη, η οποία απαιτεί προσοχή στην σπορά και το χωράφι όταν σπέρνεται να είναι… αεροδρόμιο δηλαδή επίπεδο. Πρέπει να σημειώσω ότι οι τιμές παραγωγού είναι με σύμβαση στα 40 λεπτά, ολοένα και περισσότεροι παραγωγοί ενδιαφέρονται για εντατική καλλιέργεια και το σημαντικό είναι ότι ως χώρα είμαστε ελλειμματικοί όσον αφορά το βιοντίζελ, οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα απορρόφησης της ελαιοκράμβης».
Ο κ. Βασίλης Ευσταθόπουλος, παραγωγός ελαιοκράμβης από το νομό Δράμας δήλωσε στον ΑγροΤύπο τα εξής: «η ελαιοκράμβη είναι μια εναλλακτική καλλιέργεια που δίνει σε μας ένα εισόδημα ικανοποιητικό. Οι τιμές κάθε χρόνο είναι γύρω στα 40 λεπτά το κιλό, αλλά μπορεί αυτή να ανέρχεται κατά 1 ή 2 λεπτά αναλόγως την εταιρεία. Τα συμβόλαια τα υπογράφουμε τον Οκτώβριο ή το Νοέμβριο και οι καλλιεργητικές απαιτήσεις είναι σχεδόν ίδιες με αυτές του σιταριού. Στη Δράμα σπέρνουμε τον Οκτώβριο και αλωνίζουμε στα μέσα ή προς το τέλος Ιουνίου, αναλόγως και των καιρικών συνθηκών που επικρατούν. Σε σχέση με τα ποτίσματα δεν έχουμε μεγάλο άγχος, καθότι μιλάμε για χειμερινή καλλιέργεια. Μεγάλο πρόβλημα για μας είναι οι συνθήκες ξηρασίας που επικρατούν και στην περιοχή μας, ιδίως την περίοδο μετά τη σπορά. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που πολλοί παραγωγοί απογοητεύονται και δεν συνεχίζουν με την καλλιέργεια. Αν υποθέσουμε ότι χρειάζονται δυο – τρία ποτίσματα στη σπορά μόνο, τότε βγαίνουμε εκτός κερδοφορίας, αυτό είναι σίγουρο. Στη Δράμα οι αποδόσεις είναι ίδιες με των ξηρικών σταριών, φθάνοντας 200 έως 300 κιλά το στρέμμα».
Τέλος, ο κ. Βασίλης Τσιανάκας, γεωπόνος του Συνεταιρισμού ΘΕΣγη μας είπε τα εξής: «πρώτη φορά κάναμε ένα πρόγραμμα πέρσι, το 2018, ως συνεταιρισμός για την ελαιοκράμβη. Σ’ αυτό συμμετείχαν λίγοι παραγωγοί, για τους οποίους και ήταν η πρώτη χρονιά στο προϊόν αυτό. Οι αποδόσεις κυμάνθηκαν σε καλά επίπεδα και συγκεκριμένα στα 360 κιλά το στρέμμα, σε χωράφια ξηρικά. Προβλήματα με ασθένειες δεν είχαμε και η τιμή που εισέπραξαν οι παραγωγοί από την εταιρεία GF Energy με την οποία υπέγραψαν συμβάσεις πριν τη σπορά, ήταν στα 40 λεπτά το κιλό. Υπήρξαν μόνο κάποια προβλήματα στα φυτρώματα λόγω των καιρικών συνθηκών και του πάγου. Για τη νέα σεζόν που ξεκινά με σπορές τον επόμενο μήνα υπάρχει ενδιαφέρον, αλλά πολλά θα εξαρτηθούν και από την κατάσταση με το σιτάρι και κατά πόσον οι παραγωγοί θα φύγουν από αυτό για να πάνε στην ελαιοκράμβη».
Πηγή: agrotypos.gr
