Προς έναν νέο, μικρό κύκλο διόρθωσης συγκλίνουν οι περισσότερες αναλύσεις για το 2024 που τοποθετούν το εύρος των τιμών για τα αγροτικά εμπορεύματα σε χαμηλότερα από τα σημερινά επίπεδα, πέραν ελάχιστων εξαιρέσεων, με κατεύθυνση προς το σημείο ισορροπίας που λειτουργούσε μέχρι και το 2021.
Ήδη οι τιμές των συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης, ειδικά σε σιτηρά και καλαμπόκι, έχουν διανύσει το μεγαλύτερο μέρος της επιστροφής τους με τις αναλύσεις της Rabobank και του Reuters να αξιολογούνται τώρα ως προς την διορατικότητά τους, με βάση το κατά πόσο οι τιμές θα υποχωρήσουν κι άλλο ή θα σταθεροποιηθούν, κρατώντας ένα μέρος των κεκτημένων της τελευταίας τριετίας.
Εξαίρεση στο σενάριο πτώσης, αποτελεί πάντως το ελαιόλαδο, ένα εμπόρευμα το οποίο έπειτα από την τελευταία ανοδική κινητικότητα που ανέβασε τις τιμές πάνω από τα 10 ευρώ το κιλό, επικυρώνει ένα σοβαρό έλλειμμα προσφοράς. Με ελληνικό ενδιαφέρον και οι εξελίξεις στις διεθνείς τιμές συμπυκνώματος χυμού, το οποίο σε όλες τις αναλύσεις φαίνεται πως θα έχει σαφή ανοδική πορεία και το 2024, αφού η παραγωγή του παραμένει ελλειμματική.
Οι παράγοντες που θα επηρεάσουν την έκβαση της εκτίμησης περαιτέρω πτώσης που κάνουν Rabobank και Reuters, είναι γεωπολιτικοί, ενεργειακοί και κλιματικοί. Μαύρη και Ερυθρά Θάλασσα μαζί με τη Θάλασσα της Κίνας αποτελούν τους βασικούς γεωπολιτικούς παράγοντες που επιδρούν στις τιμές, με τα σημερινά δεδομένα να αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο επιπλοκών στο παγκόσμιο εμπόριο και άρα ανοδικών πιέσεων στην περίπτωση της Ερυθράς Θάλασσας και των εξελίξεων στη θάλασσα της Κίνας, ενώ φαίνεται πως στη Μαύρη Θάλασσα, ακόμα και χωρίς «συμφωνία για σιτηρά», η πλεονασματική παραγωγή της Ρωσίας, που αναμένεται εξίσου πληθωρική και του χρόνου, βρίσκει δρόμο για τις διεθνείς αγορές. Οι τιμές της ενέργειας δείχνουν μια διάθεση αποκλιμάκωσης, κάτι που εφόσον πραγματωθεί, τότε δίνει σαφείς οδηγίες πίεσης των τιμών στα ταμπλό των αγροτικών εμπορευμάτων.
Με βάση τα έως σήμερα κλιματικά μοντέλα, φαίνεται πως το φαινόμενο Ελ Νίνιο, που έφερε ξηρασία στην Ασία φέτος, προβλέπεται να διαρκέσει και το πρώτο εξάμηνο του 2024, θέτοντας σε κίνδυνο τις καλλιέργειες ρυζιού, σιταριού, φοινικέλαιου και άλλων κορυφαίων από άποψη παγκόσμιας ζήτησης αγροτικών προϊόντων, ειδικά σε Βραζιλία, Ασία και Αυστραλία. Ήδη στην Ινδία η ξηρασία έχει περιορίσει σημαντικά τις προοπτικές παραγωγής μαλακού σίτου, κάτι που θα μπορούσε να υποχρεώσει σε εισαγωγές έπειτα από έξι χρόνια την Ινδία.
Μέσα σε αυτό το τοπίο, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η προσέγγιση της CoBank, του τραπεζικού βραχίονα που υποστηρίζει τον αγροτικό τομέα στις ΗΠΑ, με τους εκεί αναλυτές να θεωρούν περισσότερο πιθανό να υπάρξουν ανοδικά ξεσπάσματα στις τιμές των αγροτικών εμπορευμάτων, παρά νέες υποχωρήσεις.
Σε κάθε περίπτωση, ο «πίνακας τιμών», δείχνει πως το βαμβάκι, το μαλακό σιτάρι, το καλαμπόκι και η σόγια, έχουν ολοκληρώσει έναν αποφασιστικό κύκλο διόρθωσης μέσα στο 2023, διατηρώντας μια υγιή απόσταση από τα προ covid χαμηλά.
Συγκεκριμένα, η μέση τιμή για το μαλακό σιτάρι αποτυπώνεται στα 208,49 ευρώ ο τόνος, έχοντας χάσει πάνω από 23% από την αρχή του 2023, διατηρώντας ωστόσο μια απόσταση που ποσοστιαία μεταφράζεται σε λίγο πάνω από 14% με βάση τον μέσο όρο τιμών της τελευταίας τριετίας.
Θετικό παραμένει και το πρόσημο για την τιμή του καλαμποκιού, που στα περίπου 170 ευρώ ο τόνος (μέση παγκόσμια τιμή) βρίσκεται 20,50% πάνω από τη μέση τιμή τριετίας, παρά τις απώλειες 32% που σημειώθηκαν από την αρχή του 2023.
Το βαμβάκι δείχνει να ακολουθεί μια πορεία μικρότερων διακυμάνσεων και φαίνεται πως θα τη διατηρήσει εκτός κι αν υπάρξουν ξεκάθαρες αφορμές ανόδου. Πάντως τα χαμηλά του εύρους δείχνουν προς το παρόν απροσπέλαστα, με τις τιμές να συγκρατούν ένα 14,8% σε βάθος τριετίας, ενώ οι απώλειες από τις αρχές του έτους ανέρχονται στο 7%.
Πηγή: www.agronews.gr
