Εκτός ελέγχου η μειοδοσία στην αγορά ελαιολάδου, κάτω από 6 ευρώ η Ισπανία.
Σε ολοένα και χαμηλότερες τιμές προσφέρουν τα φρέσκα ελαιόλαδά τους Τυνησία και Τουρκία, τελικά σπάζοντας καθοδικά ακόμη και τα 5 ευρώ το κιλό, με τους Ισπανούς και Ιταλούς αγοραστές να στρέφουν το αμέσως επόμενο διάστημα το αγοραστικό τους ενδιαφέρον στο 100% προς αυτές τις αγορές, εξασφαλίζοντας το απαραίτητο τονάζ που θα τους επιτρέψει σε δεύτερο χρόνο να κρατήσουν τις τιμές και στην Ισπανία στα επίπεδα αυτά από αρχές του 2025.
H πτώση αυτή αποτελεί ένα ιστορικό γεγονός καθώς γίνεται με ρυθμό σχεδόν 1 ευρώ τη βδομάδα. Ενώ όλοι περίμεναν μια ομαλή μετάβαση στη νέα πραγματικότητα εν τέλει δύο εξωκοινοτικές χώρες, η Τυνησία και η Τουρκία, με συνδυασμένη διαθεσιμότητα κοντά 650.000 τόνους, έρχονται να ανοίξουν φθηνά την κάνουλα του φρέσκου ελαιολάδου εκεί που όλοι οι άλλοι την κλείνουν.
Όσον αφορά την Τουρκία, η επιλογή της να ανοίξει πλήρως την αγορά της στο διεθνές εμπόριο, έρχεται σε συνέχεια συγκεκριμένης πολιτικής της κυβέρνησης Ερντογάν για διάνοιξη νέων αγορών. Τον Ιούνιο είχε υπάρξει μερική απελευθέρωση με μηνιαία ποσόστωση στους 10.000 τόνους και αποφασίστηκε πριν λίγες μέρες (26-28 Οκτωβρίου) να μην ανανεωθεί. Οι τούρκοι έμποροι (όπως έδειξε η συμπεριφορά τους στη SIAL, 19 -23 οκτωβρίου) ήταν από καιρό έτοιμοι για την εξέλιξη αυτή, καθώς προσέγγιζαν κόσμο για μαζικές αποστολές 1-10 Δεκεμβρίου -αρχικά στην Ιταλική αγορά και δευτερευόντως στην Ισπανική- κάπου 1 με 1,5 ευρώ κάτω από την τιμή που ήθελαν να πληρώσουν οι αγοραστές, την οποία μετά έριξαν στα 2 ευρώ (δηλαδή στα 5 ευρώ), ενώ αυτή την εβδομάδα έβγαλαν “εκπτωτικό κουπόνι” στα 4,50 ευρώ προς προσέλκυση νέων εμπορικών συνεργατών. Λίγες μέρες μετά, πάγωσε η αγορά.
Στο αμέσως προηγούμενο διάστημα του Οκτωβρίου, οι πρώτες παραδόσεις από τα συμβόλαια της Πορτογαλικής αγοράς στα 5,5 με 6,5 ευρώ που είχαν συναφθεί από το καλoκαίρι, το ελληνικό αγουρέλαιο στα 8-10 ευρώ και τα πρώτα φρέσκα στα 6,5 με 7 ευρώ, χρησίμευσαν ως θείο δώρο στην ιταλική βιομηχανία τυποποίησης για να ξεφύγει από τις δυσκολίες του Νοεμβρίου, καθώς τα δικά τους (φρέσκα και παλιά) ελαιόλαδα έβγαιναν από 9,20 έως και 13 ευρώ. Υπάρχει μάλιστα και συγκεκριμένη απάτη που κάλυψαν τα ιταλικά ΜΜΕ στο λιμάνι του Μπάρι και την Απουλία γενικότερα, όπου ξαφνικά οι δηλωμένες ελαιοπερικετικότητες στα φρέσκα ιταλικά ελαιόλαδα ανέβηκαν εν μια νυκτί από το 11-13% στο…20-22%. Η κατάσταση αυτή επικράτησε όλο τον Οκτώβριο μέχρι που άνοιξε η κάνουλα της Τουρκίας και της Τυνησίας.
Σε αυτή λοιπόν τη φάση, η όποια αναφορά μέσων τιμών σε Ισπανία, Ιταλία και Ελλάδα μοιάζει με εις άτοπον απαγωγή, καθώς δεν μπορούν να κλείσουν πουθενά πλέον συμφωνίες όταν το εμπόριο πληρώνει κάθε μέρα 20 λεπτά κάτω σε σχέση με την προηγούμενη μέρα. Αξίζει ίσως μόνο να αναφερθεί πως στην Ισπανία, το έξτρα παρθένο βρίσκεται σε μέσους όρους στα 5,8 ευρώ με πάρα πολύ μεγάλες αποκλίσεις σε τιμές παραγωγού μεταξύ πράξεων από 4,80 (!) έως 6,60 ευρώ το κιλό άριστες παρτίδες έξτρα. Θα πρέπει εύλογα να προχωρήσει η συγκομιδή, να μαζευτούν ποσότητες και να ηρεμήσουν τα πνεύματα πριν αποκτήσει ξανά νόημα η κουβέντα περί τιμών στη Μεσόγειο.
Αυτό μπορεί με σχετική πάντως ευκολία να ειπωθεί είναι πως δικαιοσύνη στη γλώσσα της αγοράς δεν υπάρχει. Εκεί που όλοι οι κρίκοι της αλυσίδας αξίας βλέπανε τα 6-7 ευρώ ως μια λογική τιμή για να περπατήσει το πρώτο μισό της σεζόν, τελικά οι χώρες με μειωμένο κόστος παραγωγής είναι εκείνες που τορπιλίζουν την ηρεμία στο κλάδο, διότι αυτό είναι το στρατηγικό τους πλεονέκτημα.
Γιάννης Ρούπας
Πηγή: elaiaskarpos.gr
