Αρνητική παράµετρο στην ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής και παράγοντα αβεβαιότητας για τις επιχειρηµατικές πρωτοβουλίες στο συγκεκριµένο χώρο, συνιστά ο χρόνιος αποκλεισµός από τα κοινοτικά προγράµµατα της δυνατότητας ενίσχυσης των επαγγελµατιών του χώρου για την αγορά αγροτικής γης.
Αναζητείται πρόγραμμα επιδότησης για αγορά αγροτικής γης, εφικτή χρηματοδότηση έως 10% των Σχεδίων Βελτίωσης
Η επιδότηση των αγροτών για αγορά αγροτικής γης εντοπίζεται ως µεγάλη αδυναµία στο υπάρχον θεσµικό πλαίσιο ανάπτυξη της ελληνικής γεωργίας και από τους εµπειρογνώµονες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, ωστόσο, το ρεπορτάζ λέει ότι στο εν λόγω ζήτηµα δεν αλλάζει τελικά κάτι, ούτε στο νέο στρατηγικό σχέδιο για την ΚΑΠ που κατέθεσε η χώρα µας στις Βρυξέλλες.
Πιο συγκεκριµένα, στο σηµείο 48 των επισηµάνσεων του εθνικού στρατηγικού σχεδίου ενόψει της νέας ΚΑΠ αναφέρεται µεταξύ άλλων ότι µια από τις µεγάλες αδυναµίες του υπάρχοντος θεσµικού πλαισίου είναι «η µη ενεργοποίηση της δυνατότητας για ενίσχυση της αγοράς γης µέσω των Σχεδίων Βελτίωσης». «Τα Σχέδια Βελτίωσης», τονίζεται, «δεν καλύπτουν µέρος τουλάχιστον του χρηµατοοικονοµικού ελλείµµατος που έχουν οι πολυετείς φυτείες, µέχρι να φθάσουν στην οικονοµική αυτοδυναµία». «Αντίθετα», υποστηρίζουν οι αναλυτές, «το υφιστάµενο κληρονοµικό δίκαιο, που επιτρέπει τον τεµαχισµό των κληρονοµούµενων γεωργικών εκµεταλλεύσεων».
Ολόκληρο το ρεπορτάζ στην Agrenda που κυκλοφορεί
Θα πρέπει να αναφερθεί εδώ, ότι στο άρθρο 73 του κοινοτικού πλαισίου της ΚΑΠ 2023-2027 παρέχεται ξεκάθαρα η δυνατότητα στα κράτη µέλη της Ε.Ε. να διευκολύνουν µέχρι ένα βαθµό τη δυνατότητα ενίσχυσης των αγροτών για αγορά γης. Σύµφωνα µε τη σχετική διάταξη:
Άρθρο 73 Επενδύσεις
3) Τα κράτη µέλη καταρτίζουν κατάλογο των µη επιλέξιµων επενδύσεων και κατηγοριών δαπανών, συµπεριλαµβανοµένων τουλάχιστον των ακολούθων:
Aγορά γης για ποσό που υπερβαίνει το 10 % των συνολικών επιλέξιµων δαπανών για την οικεία πράξη, µε εξαίρεση την αγορά γης για διατήρηση του περιβάλλοντος και προστασία εδάφους πλούσιου σε άνθρακα ή την αγορά γης από γεωργούς νεαρής ηλικίας µε χρηµατοοικονοµικά µέσα· στην περίπτωση της χρήσης χρηµατοοικονοµικών µέσων, το εν λόγω ανώτατο όριο εφαρµόζεται στην επιλέξιµη δηµόσια δαπάνη που καταβάλλεται στον τελικό αποδέκτη ή, στην περίπτωση εγγυήσεων, στο ποσό του υποκείµενου δανείου.
Καθίσταται σαφές ότι ο Ευρωπαίος νοµοθέτης όχι µόνο δεν απαγορεύει αλλά παροτρύνει τινά τις εθνικές αρχές να διευκολύνουν την ενδυνάµωση των υπαρχουσών αγροτικών εκµεταλλεύσεων µέσω της ενίσχυσής τους για αγορά γης. ∆υνατότητα που στην Ελλάδα δεν αξιοποιείται. Την ίδια στιγµή, ελλείψει ειδικού αναπτυξιακού πλαισίου, περιορίζεται και η δανειοδοτική πολιτική των τραπεζών για την αγορά γης. Αυτό, έχει ως αποτέλεσµα, και οι καλά οργανωµένοι αγρότες να αδυνατούν να διευρύνουν τα όρια των εκµεταλλεύσεών τους, µε ότι αυτό σηµαίνει για την παραγωγικότητά και ανταγωνιστικότητα τους.
Νο 1 παράγοντας του κόστους παραγωγής
Αναλύσεις για την ανταγωνιστικότητα στον τοµέα της αγροτικής παραγωγής δείχνουν καθαρά ότι το κόστος της γης (ενοίκιο, αγορά κ.α.) αποτελούν τον υπ’ αριθµόν ένα παράγοντα τους κόστους παραγωγής στη χώρα µας, ενώ ακολουθούν αυτά των εισροών,της ενέργειας και του µηχανολογικού εξοπλισµού. Έτσι, προσπάθειες που στοχεύουν στην τόνωση επενδυτικής δραστηριότητας στη γεωργία µοιάζουν αναποτελεσµατικές από τη στιγµή που οι στυλοβάτες του χώρου αδυνατούν να περιορίσουν τον υπ’ αριθµόν ένα παράγοντα κόστους εκπληρώνοντας το βασικό ζητούµενο, ήτοι η πρόσβαση σε όσο το δυνατόν φθηνότερη αγροτική γη. Αυτό αφορά πρώτα και κύρια τους νέους αγρότες, για τους οποίους, σε ρητορικό επίπεδο, δείχνουν να κόπτονται οι εκάστοτε κυβερνώντες. Σηµειωτέον ότι η σταθερή πρόσβαση σε αγροτικές εκτάσεις διευκολύνει τον µακροχρόνιο προγραµµατισµό των εκµεταλλεύσεων και τις καλλιεργητικές µεθόδους και επιλογές επ’ αυτών.
Πηγή:www.agronews.gr
