Με δυσκολίες εξελίσσεται τα τελευταία 24ωρα ο αλωνισμός των σιτηρών σε όλη τη χώρα, με τα έντονα καιρικά φαινόμενα να αφήνουν το αποτύπωμά τους στις ποιότητες, ειδικά στο σκληρό σιτάρι, αποδυναμώνοντας περαιτέρω τη διαπραγματευτική θέση των παραγωγών.

Από την άλλη πλευρά, ό,τι έχει γλυτώσει από τις επίμονες βροχοπτώσεις των τελευταίων εβδομάδων, κερδίζει θέσεις στη ζήτηση, ενισχύοντας τις ελπίδες των παραγωγών για καλύτερη τιμή.

Σε γενικές γραμμές πάντως, η κατάσταση παραμένει συγκεχυμένη. Το ελεύθερο εμπόριο δεν έχει εγκαταλείψει τον αρχικό του σχεδιασμό για πίεση των τιμών παραγωγού, μύλοι και εταιρείες ζυμαρικών δεν δείχνουν να βιάζονται για τις προμήθειές τους, ενώ ο δείκτης της Φότζια και των άλλων μεγάλων εμπορικών κέντρων της Ευρώπης καθυστερούν να «τιμολογήσουν» τη νέα σοδειά.

Είναι πάντως γεγονός ότι ο αρχικός ενθουσιασμός για το επίπεδο των αποδόσεων έχει δώσει του θέση του σε μια δεύτερη ανάγνωση επί του θέματος, κι αυτό γιατί, ακόμη και το επίπεδο παραγωγής ανά στρέμμα, αλλάζει, ακόμα και ανάμεσα σε ζώνες καλλιέργειας που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση και φυσικά στον ίδιο νομό. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τα προβλήματα που έχουν αντιμετωπίσει τους τελευταίες μήνες αρκετές ευρωπαϊκές χώρες με αναφορά στο σκληρό σιτάρι, κάνει επιφυλακτικούς, τους αναλυτές που προέβλεπαν ότι φέτος η παραγωγή θα επανέλθει σε φυσιολογικά επίπεδα. Αυτό ήταν που αναπτέρωσε τις ελπίδες των παραγωγών ότι τα πράγματα στην αγορά δεν θα κινηθούν και τόσο άσχημα.

Μέχρι που ο καιρός, επανάφερε στο τραπέζι των συζητήσεων το θέμα της ποιότητας. Η ενημέρωση από τους χώρους συγκέντρωσης των σιτηρών αυτή την περίοδο, είτε προέρχεται από οργανωμένα συλλογικά σχήματα είτε από αποθήκες ιδιωτών, κάνει λόγο για μεγάλη ανομοιογένεια στα στοιχεία ποιότητας και για υποβάθμιση της εικόνας των παραδόσεων από εβδομάδα σε εβδομάδα.

Δεν υπάρχει λοιπόν αμφιβολία ότι το σκληρό σιτάρι που δεν πληροί τα ποιοτικά στάνταρ (ειδικό βάρος 78 kg/hl, υαλώδη 70% και πρωτεΐνη 12% ) που όλοι γνωρίζουν, θα δυσκολευθεί πολύ να προσεγγίσει το κεντρικό άξονα των φετινών τιμολογήσεων που έχει ορισθεί άτυπα στα 25 λεπτά το κιλό. Ήδη πολλοί από τους παραλήπτες αφήνουν να εννοηθεί ότι η τιμή που θα κοπεί γι’ αυτές τις ποιότητες (άσπρα με χαμηλό ειδικό βάρος) θα παίζει μεταξύ 20 και 25 λεπτών το κιλό. Την ίδια στιγμή, η αίσθηση που καλλιεργείται από την αγορά είναι ότι τα πολύ καλής ποιότητας σκληρά σιτάρια θα έχουν ως βάση το 25 επί της οποίας τιμής θα μπορούν να διεκδικήσουν σε πολλές περιπτώσεις και το λεγόμενο πριμ ποικιλίας (μέχρι 3 λεπτά) συν ένα μικρό ποιοτικό bonus της τάξεως των 2 λεπτών το κιλό.

Βεβαίως, πολλοί είναι αυτοί οι οποίοι υποστηρίζουν ότι το ποσοστό εγχώριας παραγωγής που θα μπορεί να διεκδικήσει μια τέτοια τιμολόγηση από την αγορά δεν θα υπερβαίνει με την ολοκλήρωση της συγκομιδής το 30% επί του συνόλου. Να αναφερθεί μάλιστα εδώ ότι με βάση τα στοιχεία των τελευταίων ημερών, ο Έβρος (Ανατολική Θράκη), δείχνει να κινείται φέτος σε πολύ καλύτερο επίπεδο από πλευράς ποιοτικών χαρακτηριστικών από πολλές περιοχές της Θεσσαλίας και της Κεντρικής Μακεδονίας που απαντάται το μεγαλύτερο μέρος του εγχώριου σιτοβολώνα.

Σε δύο εβδομάδες κέρδη 22 ευρώ για τα στάρια του Καναδά

Η νέα λίστα τιμών του Μπάρι αναρτήθηκε στις 27 Ιουλίου, χωρίς τιμή για τρίτη συνεχόμενη εβδομάδα στα ιταλικά σκληρά σιτάρια. Αυξημένες κατά 12 ευρώ ο τόνος είναι οι εισαγωγές στις δύο ποιότητες του Καναδά, με τα πολύ ποιοτικά να φτάνουν τα 386 ευρώ ο τόνος.

Την προηγούμενη εβδομάδα, οι τιμές του Καναδά έγραφαν και τότε κέρδη 10 ευρώ και διαμορφώνονταν στα 368 με 374 ευρώ ο τόνος για την πρώτη ποιότητα με πρωτεΐνη 15% (δεν υπάρχει αντίστοιχη κατηγορία για τα στάρια της ΕΕ), ενώ το n3, που είναι πιο κοντά στην πρώτη ποιότητα της Φότζια (πρωτεΐνη 12%) είχε 360 με 366 ευρώ/τόνος.

Στο Μπάρι, η τελευταία λίστα με τιμή για το ιταλικό σκληρό, βγήκε στις 30 Μαΐου, με την τιμή αποθήκης εμπόρου να είναι 335 με 340 ευρώ ο τόνος για την πρώτη ποιότητα (πρωτεΐνη 12,5%). Τότε, η τιμή του Καναδά ήταν από 345 έως 351 ευρώ για το n3 και 353 έως 359 ευρώ για σκληρό με 15% πρωτεΐνη.

Μαλακό σιτάρι και κριθάρι

Μεγαλύτερο του αναμενόμενου είναι το ενδιαφέρον που παρουσιάζει σ’ αυτή τη φάση η εικόνα αγοράς στο μαλακό σιτάρι, κι αυτό γιατί, οι αποδόσεις σε μεγάλες σιτοπαραγωγές χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης υπολογίζονται κατά πολύ μικρότερες απ’ αυτές των προηγούμενων ετών, κυρίως λόγω περιορισμένων βροχοπτώσεων την περασμένη άνοιξη. Το δεύτερο στοιχείο αβεβαιότητας που κάνει ενισχύει τη ζήτηση στο μαλακό σιτάρι, γυρίζει γύρω από την εξέλιξη των γεγονότων στην εμπόλεμη ζώνη της Ουκρανίας και το εσωτερικό μέτωπο στη Ρωσία. Είναι σαφές ότι υπό τις παρούσες συνθήκες δύσκολα η παραγωγή αυτών των χωρών θα μπορούσε να καλύψει μέρος των διεθνών αναγκών σε μαλακό σιτάρι και φυσικά να αναπληρώσει τις όποιες απώλειες καταγράφονται -λόγω καιρού- αυτόν τον καιρό στην Ευρώπη. Σημειωτέον ότι τις τελευταίες τρεις εβδομάδες περίπου ο γαλλικός δείκτης για το μαλακό σιτάρι έχει ανέβει από τα 210 ευρώ ο τόνος στα 252 ευρώ ο τόνος (τελευταία τιμή).

Μια κάποια νώτα αισιοδοξίας για τις τιμές παραγωγού καλλιεργήθηκε την τελευταία εβδομάδα στα αγροτικά στέκια και για το κριθάρι, χωρίς ωστόσο να αποτυπώνεται προς το παρόν στις τιμές που προσφέρονται από τους ντόπιους παραλήπτες – αγοραστές (ζωοτροφάδικα, συνεταιρισμούς, ελεύθερο εμπόριο και κτηνοτροφικές μονάδες). Το τιμολόγια που έχουν κοπεί, κυρίως από επιχειρήσεις ζωοτροφών είναι στα 17 λεπτά το κιλό, ο συνεταιρισμός ΑΞΙΟΣ παραλαμβάνει με 15 λεπτά το κιλό και το ελεύθερο εμπόριο προσφέρει 14 λεπτά το κιλό.

Πηγή: www.agronews.gr